Περιτριγυρισμένη από 24 νησάκια, μεταξύ των οποίων και ο περίφημος Σκορπιός του Αριστοτέλη Ωνάση, η Λευκάδα συνδέεται με την ηπειρωτική Ελλάδα με μια μικρή πλωτή γέφυρα μήκους μόνο 50 μέτρων. Αξίζει να την επισκεφτείτε όχι μόνο για το Κάθισμα, το Πόρτο Κατσίκι και τις άλλες υπέροχες παραλίες της αλλά και για να γνωρίσετε από κοντά τις νοστιμιές της. Νοστιμιές που δεν θα συναντήσετε εύκολα αλλού.

Σήμα κατατεθέν της οι πεντανόστιμες φακές Εγκλουβής. Στο πιο ορεινό χωριό της Λευκάδας, στην Εγκλουβή, βρίσκεται εγκλωβισμένος ένας πληθυσμός φακής που τα τελευταία 300 χρόνια εξελίσσεται παράλληλα με την εμπειρία των καλλιεργητών της. Ένας πληθυσμός φακής που υπερέχει. Όχι μόνο για την ιδιαίτερη γεύση και το ευχάριστο άρωμα που αναδύει όταν μαγειρευτεί. Αλλά πολύ περισσότερο για την έντονα χυλωμένη κρεμώδη υφή που αποκτά και για τη μοναδική του περιεκτικότητα σε σίδηρο. Σχεδόν διπλάσια από την περιεκτικότητα των κοινών ποικιλιών φακής. Μέχρι τα μέσα Ιουλίου κάθε χρόνου συλλέγεται από τους έμπειρους παραγωγούς και αφού κοσκινιστεί δεν προλαβαίνει… ούτε να αποθηκευτεί. Με τέτοια χαρακτηριστικά μόνο άδικο δεν είχε ο αγαπητός Ηλίας Μαμαλάκης όταν είπε σε μια από τις εκπομπές του: Για ένα πιάτο φακής από την Εγκλουβή σας χαρίζω όλες τις λιχουδιές του κόσμου 

Εκτός όμως από τις φακές Εγκλουβής, οι οποίες έχουν πάρει το δρόμο για να αναγνωριστούν ως Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (Π.Ο.Π), κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν έχει τουλάχιστον ακούσει για το φημισμένο σαλάμι Λευκάδας. Ένα σαλάμι με βενετσιάνικη καταγωγή με ολόκληρους κόκκους πιπεριού και διακριτικό άρωμα σκόρδου. Με ιστορία που ξεκινά τη δεκαετία του 1940 κατάφερε μέσα σε μια εικοσαετία να κυριαρχήσει στην αγορά της οδού Ευριπίδου. Και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς καθώς όπως φαίνεται στη Λευκάδα είχαν και τα τρία βασικά στοιχεία για να φτιάχνουν καλό σαλάμι: μεράκι, καλό κρέας και καλό καιρό. Δεν έχει σημασία από ποια τοπική αλλαντοποιία θα το προμηθευτείτε. Το μόνο που χρειάζεται είναι το κόψετε σε λεπτές φέτες για να συνοδεύσετε το κρασί, το ούζο ή το τσίπουρο σας.

Ανάμεσα στα πολλά που κάνουν ξεχωριστή τη Λευκάδα είναι και η μοναδική Ασπρολιά Λευκάδας και το λάδι που βγαίνει από αυτή. Η Ασπρολιά ή Λευκολιά Λευκάδας είναι μια ντόπια παραδοσιακή ποικιλία με καρπό σχετικά μεγάλο και εύκολο στη συγκομιδή. Συναντάται κυρίως σε χαμηλά και μέτρια υψόμετρα και στο Μεγανήσι. Εδώ και λίγα χρόνια έχει ξεκινήσει μια πρωτοβουλία για την κατοχύρωση της ως Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης η οποία ευχόμαστε να έχει θετική κατάληξη. Μπορεί σήμερα η ελαιοκαλλιέργεια στο νησί να μην έχει την αίγλη του παρελθόντος αλλά καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι, στις δεκαετίες του 60 και του 70 ο αριθμός των ελαιοδέντρων είχε ξεπεράσει το 1.000.000 και η καλλιεργούμενη με ελιές έκταση κάλυπτε περισσότερο από 60.000 στρέμματα.

Φυσικά, όπως κάθε νησί που σέβεται τον εαυτό του έχει τη δική του γεωγραφική ένδειξη για τα κρασιά που παράγει. Έτσι στη Λευκάδα συναντάμε τους οίνους ΠΓΕ Λευκάδα που περιλαμβάνουν λευκούς ερυθρούς και ερυθρωπούς οίνους. Αν και σχετικά μικρό νησί οι αμπελουργικές ζώνες είναι χωρισμένες. Στη νότια περιοχή της Λευκάδας καλλιεργείται κυρίως η ποικιλία Βαρδέα που μας δίνει τα λευκά κρασιά. Στην κεντρική περιοχή της Λευκάδας καλλιεργούνται κυρίως οι ποικιλίες Βερτζαμί και Merlot που μας χαρίζουν τα ροζέ και κόκκινα κρασιά.

Και πριν αποχωρήσετε από τη Λευκάδα, προκειμένου να επιστρέψετε ξανά … γιατί αυτό είναι σίγουρο, μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε το αγνό σπιτικό αναψυκτικό από πικραμύγδαλα που ακούει στο όνομα σουμάδα και το επίσης εξαιρετικό λικέρ από κίτρο και κανέλα που ακούει στο όνομα … ροζολί!!!