Σταφίδα μοίραζε και μοιράζει ο στρατός στους φαντάρους. Και όταν είχαμε πόλεμο αλλά και σε καιρό ειρήνης, για το κρύο της νυχτερινής σκοπιάς. Πολύ πριν αρχίσουν να την αποκαλούν «πριγκίπισσα της ελληνικής γης», «ο μαύρος χρυσός της Ελλάδας» «το ελληνικό superfood» ο Ελύτης είχε καταφέρει να συμπυκνώσει σε μια μόνο πρόταση στο Άξιον Εστί τη μεγάλη της σημασία στη διατροφή των στρατιωτών κατά τον πόλεμο του 40: «και τις λίγες φορές όπου κάναμε στάση να ξεκουραστούμε, μήτε που αλλάζαμε κουβέντα, μονάχα σοβαροί και αμίλητοι, φέγγοντας μ’ ένα μικρό δαδί, μια μια μοιραζόμασταν τη σταφίδα…» Κάποτε, στα τέλη του 19ου αιώνα, η μαύρη κορινθιακή σταφίδα ήταν το κύριο εξαγώγιμο προϊόν της χώρας μας. Πλέον η παραγωγή της έχει συρρικνωθεί παρά το γεγονός ότι συνεχίζει να έχει τις ίδιες ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό μας. Η σταφίδα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και πρεβιοτικά, καθώς καταναλώνεται με τη φλούδα. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, κυρίως φρουκτόζη κάνοντας τη σταφίδα τρόφιμο με μειωμένο γλυκαιμικό δείκτη. Περιέχει σημαντικές ποσότητες βιταμινών και μετάλλων κυρίως σιδήρου, καλίου και ασβεστίου Επίσης είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, ενώ παράλληλα έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος και χοληστερόλη. Και αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να μας πείσουν να θυμίσουμε ότι πρόκειται για ένα απόλυτα φυσικό, αγνό προϊόν χωρίς ίχνος συντηρητικών. Πολλά ακόμη μπορούν να γραφτούν για την κορινθιακή σταφίδα. Τόσα πολλά που στο διαδίκτυο βρίσκουμε ακόμη και blog που είναι αφιερωμένα σε αυτή, όπως το https://greekraisins.wordpress.com/ Ωστόσο ένα τέτοιο προϊόν που έχει και ευρωπαϊκή αναγνώριση ως ΠΟΠ δεν τιμάται ιδιαίτερα στην πατρίδα μας. Ας αναρωτηθούμε:

• Σε πόσα ξενοδοχεία έχουμε συναντήσει στο πρωινό την κορινθιακή σταφίδα;
• Σας έχουν προσφέρει σε καμία καφετέρια κέρασμα με μαύρη σταφίδα;
• Σε πόσα εστιατόρια έχετε βρει πιάτα με μαύρη σταφίδα;
• Σε πόσους φούρνους βρίσκετε σταφιδόψωμο; Και αν το βρείτε είναι με ελληνικές μαύρες σταφίδες;