Deligate

Αφορμή για την ενασχόλησή μας με την αγορά της Ινδίας αποτέλεσε δημοσίευμα σύμφωνα με το οποίο  πρόσφατα ολοκληρώθηκε η αναγνώριση 10 γεωγραφικών ενδείξεων  που αφορούν στο μάνγκο. Μπορεί στην Ελλάδα να είναι πολλοί αυτοί που δεν έχουν δοκιμάσει το μάνγκο αλλά στην Ινδία αποτελεί μια εξαιρετικά διαδεδομένη καλλιέργεια και … εθνικό φρούτο!!! Η Ινδία είναι η κορυφαία χώρα παραγωγής μάνγκο στον κόσμο, υπεύθυνη για το 50% περίπου της παγκόσμιας παραγωγής με περισσότερες από 1500 παραλλαγές. Αν και κάθε μία από αυτές τις ποικιλίες μάνγκο έχει τη δική της ξεχωριστή γεύση και άρωμα, μόνο 10 έχουν καταχωριστεί στο μητρώο των Γεωγραφικών Ενδείξεων που τηρεί η Ινδία.

Η Ινδία, ως μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), θέσπισε τον Νόμο περί Γεωγραφικών Ενδείξεων Αγαθών (Καταχώριση & Προστασία), το 1999 και τον έθεσε σε ισχύ από τις 15 Σεπτεμβρίου 2003. Από τότε κάθε ενδιαφερόμενος έχει τη δυνατότητα να υποβάλλει στον αρμόδιο Οργανισμό της Ινδίας αίτηση για την καταχώριση προϊόντων του που επιθυμεί να κυκλοφορήσει στην αγορά της Ινδίας με Γεωγραφική Ένδειξη.

Σίγουρα θα αναρωτιέστε αν στο μητρώο που τηρεί ο εν λόγω Οργανισμός υπάρχει κάποιο ελληνικό προϊόν. Και για να σας φύγει η απορία το μοναδικό ελληνικό προϊόν που έχει ήδη καταφέρει να καταχωριστεί δεν είναι άλλο από την Μαστίχα Χίου. Πρόκειται για μια μεγάλη επιτυχία η οποία από πίσω της κρύβει μια σημαντική προσπάθεια διάρκειας που υπερβαίνει τα 5 έτη.

Αναζητώντας άλλα ελληνικά προϊόντα στον μακρύ κατάλογο όλων εκείνων των προϊόντων που αναμένουν την αναγνώριση τους Γεωγραφικές Ενδείξεις στην Ινδία αναγνωρίσαμε ότι σε αρκετά προχωρημένο στάδιο (και όπως φαίνεται θα είναι τα αμέσως επόμενα) βρίσκονται το ελαιόλαδο Σητείας Λασιθίου Κρήτης με πρωτοβουλία της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Σητείας, καθώς και, το ελαιόλαδο Καλαμάτα και η ελιά Καλαμάτας με πρωτοβουλία της Ένωσης Μεσσηνίας.

Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τα υπόλοιπα ελληνικά προϊόντα που βρήκαμε στον ίδιο κατάλογο. Και ποια είναι αυτά; Τρία εξαιρετικά φημισμένα αποστάγματα, το Ούζο, το Τσίπουρο και  η Τσικουδιά, η παγκόσμια αναγνωρίσιμη φέτα, τέσσερα κρασιά (Ρετσίνα Αττικής, και οι οίνοι Νεμέας, Νάουσας και Σάμου) και δύο ακόμη ελαιόλαδα (Πεζά Ηρακλείου Κρήτης και Λέσβος). Η προσπάθεια για την ένταξή τους στον κατάλογο των Γεωγραφικών Ενδείξεων της Ινδίας φαίνεται ότι θα κρατήσει καιρό ακόμη ή στη χειρότερη περίπτωση να έχει εγκαταλειφθεί (κάτι που ελπίζουμε να μην έχει γίνει).

Όσοι ενδιαφέρονται να γνωρίσουν περισσότερα για τις 10 ποικιλίες μάνγκο της Ινδίας με Γεωγραφική ένδειξη μπορούν να δουν εδώ.

Και όσοι ενδιαφέρονται σχετικά με την εξέλιξη της προσπάθειας αναγνώρισης των ελληνικών προϊόντων με Γεωγραφικές Ενδείξεις στην Ινδία μπορούν να βρουν περισσότερες πληροφορίες εδώ