Όταν για τρεις αιώνες η καλλιέργεια του κίτρου στη Νάξο ήταν σημαντική, τα φύλλα της κιτριάς έπρεπε με κάποιο τρόπο να αξιοποιηθούν.

Για το λόγο αυτό, μετά τη συλλογή τους τοποθετούνταν σε άμβυκες (καζάνια) για 12 ώρες μαζί με φλούδες καρπού, για να εκχυλιστεί το άρωμά τους και εν συνεχεία ξεκινούσε η απόσταξη.

Μια πρακτική που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Μπορεί να έχει το ίδιο άρωμα, αλλά το χρώμα του αλλάζει.

Θα το βρείτε με τρία χρώματα: κίτρινο, που είναι και το πιο ξηρό και δυνατό,  λευκό ή διάφανο, που είναι το ενδιάμεσο σε ζάχαρη και αλκοόλ, και  πράσινο που είναι το πιο γλυκό και ελαφρύ.

by deligate