Ελληνικό πρωινό. Δυο λέξεις που μπόρεσαν και χώρεσαν μέσα τους έναν απίστευτο πλούτο. Τον πλούτο της ελληνικής γαστρονομικής κληρονομιάς. Όχι δεν πρέπει να νιώθουμε ντροπή ούτε για τα λαλάγγια, ούτε για τον ελληνικό καφέ, ούτε για το ζυμωτό ψωμί με τις ελιές, ούτε για τον τραχανά. Δεν υπολείπονται σε τίποτα από τον freddo, τα croissant, τα corn flakes και το porridge.
Τι είναι όμως το ελληνικό πρωινό; Είναι μόνο η πρωτοβουλία που εφαρμόζει εδώ και πάνω από 10 χρόνια το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας; Ή είναι κάτι πολύ ευρύτερο που απλά πήρε σάρκα και οστά μέσα από την πρωτοβουλία του ΞΕΕ;
Κάποτε, σε κάθε χωριό της Ελλάδας οι κάτοικοί τους πριν ξεκινήσουν τη δύσκολη και κοπιαστική τους μέρα στα χωράφια έτρωγαν πρωινά που τους χάριζαν ενέργεια και δύναμη. Το παραδοσιακό πρωινό στην Ήπειρο και τη Μακεδονία ήταν ταυτισμένο με τις πίτες που γεμίζονταν με τυριά, βούτυρο και χόρτα. Στη Θεσσαλία με ένα πιάτο τραχανά με φέτα ή με μια παραδοσιακή μπατζίνα. Στην Κρήτη με πίτες συνοδεία γραβιέρας ή μυζήθρας και αυγά με στάκα. Κάθε τόπος ανάλογα με τις πρώτες ύλες και τις παραδόσεις του είχε διαμορφώσει το δικό του πρωινό. Πάντα όμως γευστικό, θρεπτικό και υγιεινό.
Τα χρόνια πέρασαν. Τα σύνορα σχεδόν εξαφανίστηκαν. Ο τουρισμός αναπτύχθηκε και όλα πλέον μοιάζουν να έχουν γίνει όμοια. Δεν έχει σημασία αν είσαι στην Κρήτη, στη Σάμο, ή στο Καρπενήσι. Το continental breakfast επικράτησε. Τα τοπικά παξιμάδια, το τοπικό μέλι και το τοπικό γιαούρτι έχουν σχεδόν χαθεί. Οι νόστιμες πίτες της περιοχής, οι παραδοσιακές μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού με τοπικά φρούτα μοιάζουν με είδη προς εξαφάνιση. Αντικαταστάθηκαν από τα εξαιρετικά δημοφιλή porridge, cornflakes, το τυποποιημένο ψωμί του τοστ, τα λουκάνικα και το bacon. Η επικράτηση τους έγινε σε τέτοιο βαθμό που μόνο έκπληξη προκαλεί η εμφάνιση ενός πρωινού με τοπικά εδέσματα.
Κάθε τόπος και το δικό του πρωινό.
Ευτυχώς υπήρξαν κάποιοι Έλληνες με έμπνευση, που κατάφεραν να μετατρέψουν τα «προϊόντα της ντροπής», σε προϊόντα πολιτιστικής αυτοπεποίθησης. Και να τα βάλουν στον πρωινό μπουφέ των ελληνικών ξενοδοχείων. Με σχέδιο, όραμα και επιμονή οι οραματιστές του Διοικητικού Συμβουλίου του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας κατάφεραν να δημιουργήσουν και να θεσμοθετήσουν όχι ένα, ούτε δύο αλλά 41 πρότυπα ελληνικού πρωινού. Το καθένα με τα δικά του συστατικά που αναδεικνύει τα ιδιαίτερα προϊόντα και συνταγές του κάθε τόπου. Έτσι σήμερα έχουμε το Ελληνικό πρωινό της Πρέβεζας, της Μήλου, της Καλύμνου, της Λέσβου, της Σίφνου, της ….
Όλα τους όμως με ένα κοινό στοιχείο. Δημιουργήθηκαν μέσα από τη συνεργασία και την ανταλλαγή απόψεων όλων των τοπικών συντελεστών (ξενοδόχοι, σεφ, αγρότες, δημοσιογράφοι, κλπ) οι οποίοι ανακάλυψαν ξανά και αξιοποίησαν δημιουργικά τους γαστρονομικούς θησαυρούς της περιοχής τους.
Πλέον ο αριθμός των ξενοδοχείων που σερβίρουν ελληνικό πρωινό κυμαίνεται περί τα 1.200. Και όπως σημειώνει ο κ. Βασιλικός, Πρόεδρος του Ξ.Ε.Ε : «Το Ελληνικό Πρωϊνό δεν είναι ένα προϊόν που έρχεται να ανταγωνισθεί το American Breakfast και το Continental Breakfast. Το Ελληνικό Πρωϊνό είναι ένα προϊόν το οποίο δεν στοχεύει στην μαζικότητα, στοχεύει στο ακριβώς αντίθετο. Στόχος του είναι να συγκοινωνούν οι τοπικοί παραγωγοί με τους ξενοδόχους προκειμένου να γίνεται πιστοποιημένα μία ουσιαστική συνεργασία και μία προώθηση των τοπικών προϊόντων. Δεν είμαστε εδώ για να πουλάμε κρουασάν, είμαστε εδώ για να αναδεικνύουμε τον γαστρονομικό πλούτο της κάθε περιοχής. Είναι ξεκάθαρο ότι όσο δύσκολο και εάν είναι, είναι παράλληλα και ουσιαστικό. Το γεγονός ότι σήμερα έχουμε 1.200 ξενοδοχεία είναι μία τεράστια επιτυχία την οποία θα συνεχίσουμε να ενισχύουμε προσπαθώντας να αυξήσουμε την συμμετοχή του Ελληνικού Πρωϊνού στην Ελληνική Ξενοδοχεία, όχι όμως εις βάρος της ποιότητας και των αρχών που περιέγραψα παραπάνω».