Φέτα. Μια λέξη συνώνυμη της ελληνικής τυροκομικής παράδοσης. Μια λέξη που χαρακτηρίζει την ελληνική κουζίνα. Μια λέξη για την οποία έχουν δοθεί μάχες στην Ευρώπη και όχι μόνο. Για να μην μπορεί να χρησιμοποιείται από τον οποιοδήποτε. Παρά μόνο από όσους την τιμούν και τη σέβονται.

Επί χρόνια υψώνουμε τείχη για να προστατεύσουμε τη φέτα μας. Δεν το κάνουμε για κανέναν άλλο λόγο παρά μόνο για να τη διαφυλάξουμε από όλους εκείνους που προσπαθούν να της αφαιρέσουν τη γοητεία της. Μια γοητεία που απορρέει από την τεχνική παραγωγής και ωρίμανσής της σε βαρέλια ή αντιοξειδωτικά δοχεία. Αλλά πηγάζει από τη διατροφή των αιγοπροβάτων που κυκλοφορούν στα ελληνικά βοσκοτόπια καταναλώνοντας τοπικά βότανα και χόρτα.

Όση ποσότητα και αν παράξουν τα τυροκομεία μας  είναι σίγουρο ότι θα απορροφηθεί. Τέτοια είναι η ζήτηση της στην Ελλάδα και το εξωτερικό που, δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει αδιάθετη. Οι Έλληνες τη γνωρίζουν από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι ξένοι τη γνώρισαν τα τελευταία πενήντα χρόνια. Και με τη σειρά τους τη λάτρεψαν. Την απολαμβάνουν στην Ελλάδα κατά τις διακοπές τους αλλά πολλοί είναι αυτοί που την αναζητούν και στην πατρίδα τους.

Με τέτοια ζήτηση θα ήταν αδύνατο να μην αναπτυχθούν προσπάθειες, από μικρά και μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, με σκοπό την παραπλάνηση των καταναλωτών και την αύξηση των περιθωρίων κέρδους τους. Κάπως έτσι άρχισαν να παράγονται «φέτες» όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και εκτός αυτής. Και όχι μόνο από αιγοπρόβειο γάλα αλλά και από αγελαδινό. Και συχνά πυκνά μαζί με τις «φέτες» αυτές δημιουργείται και ένας πόλεμος ανακοινώσεων και εντυπώσεων. Περί αυστηροποίησης ελέγχων, περί πάταξης της νοθείας, περί ασυδοσίας των βιομηχανιών, περί αφαίμαξης των κτηνοτρόφων, περί ανάκλησης των πιστοποιήσεων κλπ κλπ.

Τα τελευταία γεγονότα

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών γίναμε για μια ακόμη φορά μάρτυρες τέτοιων φαινομένων. Αφορμή η ανίχνευση αγελαδινού γάλακτος σε παρτίδα φέτας ΠΟΠ στην αγορά της Γερμανίας. Από τη μέρα που εντοπίστηκε το προϊόν, το οποίο δεν πληρούσε τις προδιαγραφές για να κυκλοφορεί ως φέτα ΠΟΠ, μέχρι και μετά την επιβολή του σχετικού προστίμου χορτάσαμε από ανακοινώσεις και δελτία τύπου. Και όπως συνήθως γίνεται το μόνο που μένει είναι η δυσφήμιση του ίδιου του προϊόντος.

Ενός προϊόντος που έχει καταφέρει όσο κανένα άλλο να λειτουργεί ως ο πιο άξιος πρεσβευτής της μακράς κτηνοτροφικής και τυροκομικής παράδοσης που έχει η χώρα μας. Την παράδοση αυτή έχουμε την υποχρέωση όλοι μας να τη σεβαστούμε με τις πράξεις μας. Ακόμη και με τις παραλείψεις των πράξεων μας. Αν δεν το κάνουμε σύντομα θα βρεθούμε προ απρόοπτων καταστάσεων. Καταστάσεις που δεν θα είναι εύκολο να τις διαχειριστούμε μόνο με επικοινωνιακά τεχνάσματα.

Δυστυχώς πριν ακόμη κοπάσει ο θόρυβος από την κυκλοφορία «φέτας» στη Γερμανία, που δεν πληρούσε τις σχετικές προδιαγραφές ένα νέο επεισόδιο αρχίζει να εκτυλίσσεται. Δημοσιεύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας προ λίγων μόλις ημερών αναφέρουν για εντοπισμό και άλλης τέτοιας «φέτας» στην αγορά της Σουηδίας. Και αυτή τη φορά χωρίς ίχνος αιγοπρόβειου γάλακτος.

Ας ελπίσουμε αυτό το νέο επεισόδιο να αποτελέσει και το τελευταίο. Και ας ελπίσουμε θα καταφέρουμε να ανακτήσουμε την πληγωμένη τιμή της φέτας μας πριν να είναι πια αργά.