Δύο χρόνια τώρα το deligate μέσα από την αρθρογραφία του αναδεικνύει την αξία που έχουν τα ελληνικά προϊόντα με ονομασία προέλευσης. Και μαζί με την αξία αυτή αναδεικνύει και ορισμένες από τις επιχειρήσεις που τα παράγουν και τα φέρνουν κοντά μας. Σίγουρα θα έχετε αναρωτηθεί με ποια κριτήρια επιλέγουμε τις επιχειρήσεις αυτές. Συγκεκριμένη μεθοδολογία δεν υπάρχει. Ωστόσο το κυριότερο κριτήριο που χρησιμοποιούμε είναι το συναίσθημα που βγάζουν προς τα έξω οι επιχειρήσεις για αυτό που κάνουν. Αυτό το συναίσθημα είναι κάτι που δεν κρύβεται εύκολα. Και δεν αντιγράφεται. Είναι ένα αυθεντικό στοιχείο που αν δεν υπάρχει, οι ευφάνταστοι παραγωγοί περιεχομένου και οι marketeers, όσο και αν προσπαθήσουν δεν θα καταφέρουν ποτέ να το δημιουργήσουν.

Πρόσφατα τολμήσαμε να τεστάρουμε κατά πόσο το κριτήριο αυτό μπορεί να εφαρμοστεί σε επιχειρήσεις εστίασης και δη σε αυτές που ασχολούνται με ένα παραδοσιακό, δημοφιλές ελληνικό φαγητό. Που όχι μόνο είναι φτηνό αλλά και από τα πλέον γνωστά στα πέρατα του κόσμου, το σουβλάκι. Ένα φαγητό ταπεινό αλλά με μακραίωνη ιστορία. Που σε αντίθεση με πολλά άλλα εξωτικά εδέσματα μόλις πρόσφατα απέκτησε το δικό του βιβλίο.

Προφανώς και δεν αρχίσαμε να πηγαίνουμε από σουβλατζίδικο σε σουβλακερί και από ψητοπωλείο σε γυράδικο. Να ‘ναι καλά η google και τα εργαλεία της που μας επέτρεψαν να κάνουμε το πρώτο μέρος της δοκιμής μας από το γραφείο. Αρχικά εντοπίσαμε πάνω από 150 ψητοπωλεία στις περιοχές Χολαργός, Χαλάνδρι, Μεταμόρφωση, Λυκόβρυση, Ηράκλειο, Πεύκη, Μαρούσι και Κηφισιά. Στη συνέχεια απομονώσαμε μόνο εκείνα τα οποία είχαν κριτικές με υψηλή βαθμολογία. Και όταν λέμε υψηλή εννοούμε από 4,7 και πάνω με άριστα το 5. Είναι αυτονόητο ότι βγάλαμε από την ανάλυση όλα όσα είχαν λίγες κριτικές δηλαδή λιγότερες από 100 για να μην έχουμε στρεβλώσεις. Με τα φιλτραρίσματα αυτά μείναμε με ελάχιστες επιλογές… λίγο λιγότερες από τα δάχτυλα του ενός μόνο μας χεριού.

Από το σημείο αυτό ξεκίνησε το δεύτερο στάδιο της μεθοδολογίας μας, αυτό της ανάλυσης των ήδη καταγεγραμμένων κριτικών. Μια ανάλυση που είχε ως στόχο να αναγνωρίσουμε την επιχείρηση που βγάζει προς τα έξω αυτό το συναίσθημα που δεν αντιγράφεται. Μπορεί στην αρχή να φάνταζε δύσκολη εργασία αλλά τελικά αποδείχθηκε σχετικά εύκολη. Η αυθεντικότητα ξεχώρισε αμέσως. Μέσα από λόγια απλά, ανεπιτήδευτα και, το πιο σημαντικό, επαναλαμβανόμενα, που φέρνουν στην επιφάνεια στοιχεία που δεν έχουν να κάνουν μόνο με την ποιότητα του φαγητού αλλά κυρίως με την ποιότητα των ανθρώπων: «Υπέροχοι άνθρωποι», «Ο πιο ευγενικός ιδιοκτήτης που έχετε συναντήσει!!!», «Πάρα πολύ φιλικοί και καλόκαρδοι άνθρωποι», «ο Θύμιος που με κέφι και χαμόγελο έχει πάντα μια καλή κουβέντα να σου πει και να ομορφύνει τη στιγμή σου!!!.». Φαίνεται να είχαμε καταφέρει να ξεχωρίσουμε την επιχείρηση που αναζητούσαμε.

Για να φας …. Μανάφας

Για να ολοκληρώσουμε την έρευνα μας και να επιβεβαιώσουμε τα ευρήματα μας δεν είχαμε παρά μόνο να επισκεφτούμε την επιχείρηση. Το ψητοπωλείο Μανάφας. Με… την πιο γρήγορη διανομή όπως μας πληροφορεί η μόνιμα τοποθετημένη αφίσα στη τζαμαρία. Ένας χώρος μικρός, λιτός, χωρίς καμία ιδιαίτερη διακόσμηση. Με μερικά τραπέζια που αναδιπλώνονται και εμφανίζονται από το πουθενά για να βολευτούν όσοι θέλουν να καθίσουν. Μπορεί ο χώρος να είναι μόλις λίγα τετραγωνικά αλλά είναι αρκετά μεγάλος για να χωρέσει τη μεγάλη αγάπη του Θύμιου γι’ αυτό που κάνει. Αλλά και τη μεγάλη αγάπη του κόσμου για το Θύμιο. Μια επίσκεψη και μόνο θα σας πείσει.

Φτάσαμε λίγο μετά τις 6 το απόγευμα. Τα κάρβουνα ήδη έκαιγαν και οι πρώτες παραγγελίες είχαν ήδη ετοιμαστεί. Ξεκινήσαμε την κουβέντα μας με τον Θύμιο. Μια κουβέντα γεμάτη διαλείμματα. Όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί όποιος πέρναγε σταματούσε για να πει μια καλησπέρα και ένα γεια στον πάντα χαμογελαστό Θύμιο. «Ξεκινήσαμε το 2015. Γύρω στα μέσα Μαίου. Ξεκινήσαμε να λειτουργούμε αυτό το μικρό μαγαζί όχι επειδή δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο, αλλά επειδή δεν θέλαμε να κάνουμε κάτι άλλο». Και αυτό φαίνεται συμπληρώνουμε εμείς. Εδώ δεν υπάρχουν πελάτες με την έννοια που όλοι γνωρίζουμε. Υπάρχουν φίλοι. Που έρχονται για να απολαύσουν το σουβλάκι του Θύμιου αλλά και την παρέα του. Εξαιρετικά γευστικά καλαμάκια, χορταστικά τυλιχτά, ζουμερά μπριζολάκια και πάντα νόστιμες τηγανιτές πατάτες. Και μαζί με όλα αυτά έχεις τη μοναδική ευκαιρία να νιώσεις την ευγένεια, το χιούμορ και την καλοσύνη του Θύμιου.

Από τη σύντομη συζήτηση που είχαμε μαζί του αυτό που μας έμεινε δεν είναι η προσήλωσή του στην ποιότητα αλλά στην αριστεία. «Ό,τι δεν είναι τέλειο φεύγει κατευθείαν για τα σκουπίδια. Μόνο ό,τι είναι τέλειο καταλήγει στα τραπεζάκια μας, στα γύρω σπίτια και φυσικά με… την πιο γρήγορη διανομή» μας λέει γελώντας. Και η προσήλωση στην αριστεία είναι εμφανής παντού. Από την καθαριότητα της σχάρας όπου ψήνονται τα καλαμάκια μέχρι τον τρόπο που κόβονται οι πίτες… χωρίς να τις ακουμπάει χέρι ανθρώπου και από την ταχύτητα με την οποία γεμίζουν τα τραπέζια με πιάτα μέχρι την ρακή που εμφανίζεται στο τέλος από το πουθενά. Δοκιμάστε τη μας λέει, την έχει φέρει ένας φίλος από την Κρήτη.

Αποχαιρετώντας τον Θύμιο μας ήρθε στο μυαλό μια από τις 314 κριτικές που έχει συγκεντρώσει από τη μέρα που ξεκίνησε, πριν λίγα χρόνια: Τέλειο! Τα παιδιά μου δεν το αλλάζουν με τίποτα!