Η ακριτική Θράκη είναι ένας τόπος μοναδικός. Με φυσικά τοπία εκπληκτικού κάλλους που εντυπωσιάζουν. Με ανθρώπους διαφόρων πολιτισμών που έχουν μάθει να συμβιώνουν και να δημιουργούν. Ένα κράμα ανθρώπων που έχει δημιουργήσει ένα μοναδικό γαστρονομικό αποτύπωμα που στηρίζεται στον πλούτο των τοπικών προϊόντων και στις τοπικές παραδοσιακές συνταγές. Ο πλούτος των τοπικών προϊόντων έχει εξαιρετικά περιθώρια για περαιτέρω αξιοποίηση. Η παρούσα εκπροσώπηση της Θράκης στον μακρύ κατάλογο των 270 προϊόντων με ονομασία προέλευσης περιλαμβάνει τα φημισμένα ελληνικά τυριά Φέτα και Κασέρι, το Θρακιώτικο Ούζο, το Τσίπουρο και, από τα κρασιά τους οίνους με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη Θράκη, Έβρος, Ίσμαρος και Άβδηρα. Όλα τους κρασιά με μεγάλη ιστορία. Είναι γνωστό ότι στην Οδύσσεια, ο Όμηρος αναφέρει τον οίνο της περιοχής του Ίσμαρου ως «γλυκό άδολο θείο ποτό» που για να το πιούν έπρεπε να αραιωθεί με είκοσι μέρη νερού. Εξίσου  γνωστό είναι ότι οι πρώτοι που ασχολήθηκαν με το κρασί στη θρακική γη ήταν οι Κίκονες, των οποίων το περίφημο κρασί αναφέρεται από τον Όμηρο και στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια. Για την παραγωγή των οίνων ΠΓΕ της Θράκης χρησιμοποιείται μια πανσπερμία ελληνικών ποικιλιών. Ασύρτικο, Αθήρι, Ζουμιάτικο, Μαλαγουζιά, Καρλαχανάδες, Κερατσούδα, Λημνιό, Μαυρούδι, Μοσχόμαυρο, Μπογιαλαμάδες, τοπικές ποικιλίες που συνδυάζονται αρμονικά με ενδιαφέρουσες ξενικές ποικιλίες Πρόσφατα προστέθηκε στον κατάλογο των ΠΟΠ προϊόντων της Θράκης το Ελαιόλαδο Μάκρης που παράγεται από τη γηγενή ποικιλία ελιά Μάκρης. ‘Ένα ελαιόλαδο που χαρακτηρίζεται για την πρωιμότητά παραγωγής του. Σύντομα θα ακολουθήσει και το πεπόνι Χρυσή Κεφαλή από το Τυχερό. Μόνο συντονισμένες προσπάθειες και πρωτοβουλίες χρειάζονται για να βελτιώσουν και άλλα προϊόντα της θρακικής γης την αναγνωρισιμότητά τους και τη θέση τους στην αγορά. Μεταξύ αυτών ο καβουρμάς, το χαρακτηριστικό λουκάνικο Έβρου, τα στραγάλια Κομοτηνής με τις ποικίλες γεύσεις (αλμυρά, πιπεράτα, γλυκά ή καραμελωμένα), το Σουτζούκ Λουκούμ Κομοτηνής, τα αλίπαστα όπως ο θρακιώτικος λικουρίνος και λακέρδα.